Yahudiler Tevrat’a Ne Der?
Bugün, Kayseri’nin sakin sokaklarından birinde yürürken, aklımda bir soru vardı. “Yahudiler Tevrat’a ne der?”… Bu soruya uzun zamandır kafamı takıyordum, ama bugünün sabahı her şey farklı hissettirdi. Havanın serinliği, toprağın kokusu, kafamda yankılanan bu soru… İçimde bir şeylerin değiştiğini hissediyordum. Bir şekilde, bu sorunun cevabı arayışımın bir parçasıydı. Ve işte, bir anı yeniden yaşarken, bu soruya dair tüm duygularımı keşfettim.
Geçmişin İzleri
Yıllar önce, Kayseri’de bir Yahudi ailesinin evine davet edilmiştim. Hani o eski evler vardır ya, her köşesinde tarih barındırır; işte tam o tür bir evdi. Ev sahibi Zeynep Teyze’nin gülümsemesi, yaşlı ama bir o kadar genç ruhu, beni hemen etkisi altına almıştı. Zeynep Teyze, bizim mahalledeki en eski Yahudi ailesinden birine aitti ve Tevrat’la büyümüş bir kadındı. Yani, Tevrat sadece bir kitap değildi onun için; hayattı, zamanla şekillenen bir rehberdi.
Bir akşam yemeği davetinde, Zeynep Teyze bana Tevrat’tan bahsetmeye başladı. Yavaşça, her kelimesini dikkatle seçerek anlatıyordu. Konuşmalarında Tevrat’a bakış açısını net bir şekilde hissedebiliyordum. O kadar sade ama bir o kadar derindi söyledikleri. “Tevrat, sadece yasaların kitabı değildir,” demişti, “aynı zamanda yaşamın ta kendisidir. İnsanlar, her hareketini, her seçiminde ona başvurur.”
O gün, Tevrat’a dair bir şeyler değiştirdi içimde. Bir kitap düşünün ki, sadece kelimelerden ibaret olmasın; bir rehber, bir yol gösterici, bir yaşam biçimi… İnsan bir kitabı böyle nasıl hissedebilir diye düşünmüştüm. Ama Zeynep Teyze’nin bakış açısıyla, her şeyin bir anlamı vardı. Her kelime, her cümle yaşamın bir parçasıydı.
İçimdeki Sorunun Cevabı
Bir gün, bir kafede otururken, yine aynı soruyu sormaktan kendimi alamadım. “Yahudiler Tevrat’a ne der?”… Belki de en büyük sorular hayatın en basit anlarında ortaya çıkar. O gün, bir arkadaşımın sohbetiyle bir şeyler fark ettim. Evet, Tevrat’a bakış açısı farklı olabilir, ama tek bir ortak nokta vardı: Hayatın içinde bir rehber olması, yönlendirici olması. İnsanlar bir kitabı okurken, hayatlarını ona göre şekillendiriyor, kararlarını ona göre veriyorlardı.
O an, içimdeki hayal kırıklığı bir nebze olsun yavaşça kayboldu. O kadar uzun süre cevabını aradım ki… Ama belki de cevap, basit bir gerçekteydi. Tevrat, sadece bir kitaptan fazlasıydı; yaşamın kendisiyle bir bütün oluyordu. O gün Zeynep Teyze’nin söyledikleri, kafamda netleşmeye başlamıştı. Tevrat’a derin bir sevgiyle bağlanmak, sadece bir dini kitap okumak değildi; onunla yaşamaktı. O an, her şey biraz daha anlam kazandı.
Tevrat’ın İçindeki Yaşam
Bir haftasonu, birkaç arkadaşla birlikte Tevrat üzerine sohbet etmeye karar verdik. Herkesin kendi hayatı ve deneyimleriyle ilgili birçok şey paylaştığı bir akşam oldu. Ama bir arkadaşımın söyledikleri beni çok etkiledi: “Tevrat sadece Yahudi halkı için değil, herkes için bir yol gösterici olabilir. İçindeki öğretiler, insanın doğru ve yanlış arasındaki dengeyi kurmasına yardımcı olabilir.” O an, içimde bir umut doğdu. Tevrat’ı sadece bir halkın kutsal kitabı olarak değil, tüm insanlık için bir rehber olarak görmek, bana yepyeni bir perspektif sundu.
Kafamda şekillenen bu yeni düşünce, bana bir şeyleri hatırlattı. Her insanın kendi yolunu bulması, kendi doğruyu ve yanlışı seçmesi gerekir. Ancak bazen, bazen bir rehber gerekir; bir kitap, bir söz, bir insan. Zeynep Teyze’nin ve arkadaşımın bakış açıları sayesinde, hayatın anlamına biraz daha yaklaşmış gibiydim.
Sonuçta…
Şimdi, bu yazıyı yazarken yine o sabah düşündüğüm soruyu hatırlıyorum: “Yahudiler Tevrat’a ne der?”… Bu sorunun cevabını belki de kesin olarak bilemeyeceğim. Ama öğrendiğim bir şey var: Tevrat, sadece bir kitap değil; yaşamın rehberi. İnsanlar onunla büyür, onunla yaşar, ve ona dair her şey bir anlam taşır. Bugün, Kayseri’nin sokaklarında yürürken, içimde biraz huzur var. Hayatın anlamı bazen bu kadar basit olabiliyor.